คุณภาพชีวิตของผู้เสพยาเสพติดหลังการบำบัดในโรงพยาบาลบรบือ จังหวัดมหาสารคาม
คำสำคัญ:
คุณภาพชีวิต, ยาบ้า, เมทแอมเฟตามีน, โปรแกรมแมทริกซ์บทคัดย่อ
ปัญหายาเสพติดถือเป็นปัญหาที่สำคัญทั่วโลกรวมทั้งประเทศไทย จากข้อมูลของประเทศไทย ในปี พ.ศ. 2561 พบว่า ยาบ้าเป็นยาเสพติดที่มีผู้เสพมากที่สุด การศึกษานี้เป็นการศึกษาแบบไปข้างหน้า มีวัตถุประสงค์เพื่อประเมินคุณภาพชีวิตหลังได้รับการบำบัดและศึกษาปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของผู้เสพยาเสพติด โดยสุ่มตัวอย่างจากผู้เสพยาเสพติดที่ขึ้นทะเบียนบำบัดยาเสพติดในโรงพยาบาลบรบือเฉพาะผู้ที่อยู่ระหว่างการบำบัดในช่วง 1 กันยายน ถึง 23 พฤศจิกายน 2563 จำนวน 30 คน เก็บข้อมูลโดยใช้แบบสอบถามให้ผู้ป่วยตอบด้วยตนเอง และวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป SPSS version 26 ลิขสิทธิ์มหาวิทยาลัยขอนแก่น
ผลการศึกษาพบว่า กลุ่มศึกษาส่วนใหญ่เป็นเพศชายร้อยละ 73.3 อายุเฉลี่ย 29 ปี จบมัธยมศึกษาตอนต้นร้อยละ 43.3 ว่างงานร้อยละ 36.7 ส่วนมากโสด ร้อยละ 56.7 เป็นผู้สมัครใจบำบัดร้อยละ 70 ใช้ยาเสพติดหลายชนิดร่วมกันกับยาบ้า เช่น กัญชา ยาไอซ์ บุหรี่ สุรา คิดเป็น ร้อยละ 43.3
คุณภาพชีวิตพบว่า ร้อยละ 96.67 มีคุณภาพชีวิตอยู่ในเกณฑ์ที่ดี หรืออยู่ในระดับกลาง ๆ เท่า ๆ กับคนทั่วไป เมื่อเปรียบเทียบ คุณภาพชีวิตครั้งที่ 2 หลังบำบัดครบ 1 เดือน พบว่า ผู้ป่วย ส่วนใหญ่มีคุณภาพชีวิตดีขึ้นกว่าครั้งที่ 1 หลังบำบัดครบ 1 สัปดาห์ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
United Nations Office on Drugs and Crime [UNODC]. Drug use and Health Consequences [online] 2020 [cited 2020 Dec 2]. Available from: https://wdr.unodc.org/wdr2020/en/drug-use-health.html
Narcotics Control Commission. Annual Drug Performance Report 2018. Bangkok: Office of the Narcotics Control Commission; 2018. [in Thai].
Office of the Narcotics Control Commission. Drug situation. Strategy and Prevention of Drug Problems 2015-2019 [online] 2002 [cited 2020 Dec 2]. Available from: https://www. opdc.go.th/uploads/files/2558/att1203.2_v19_58_1.pdf. [in Thai].
Shakeri J, Ahmadi SM, Maleki F, Hesami MR, Moghadam AP, Ahmadzade A, et al. Effectiveness of Group Narrative Therapy on Depression, Quality of Life and Anxiety in People with Amphetamine Addiction: A Randomized Clinical Trial. Iran J Med Sci 2020; 45(2): 91-99.
Barati M, Allahverdipour H, Moinei B, Farhadinasab A, Mahjub H. Evaluation of theory of planned behavior-based education in prevention of MDMA (ectasy) use among university students. Medical Journal of Tabriz University of Medical Sciences and Health Services 2011; 33: 20-29.
Ashley EM, Skurtveit S, Clausen T. Many Correlates of Poor Quality of Life among Substance Users Entering Treatment are not Addiction-specific. Health and quality of life outcomes 2016; 14(39): 1-10.
Pasareanu AR, Opsal A, Vederhus JK, Kristensen O, Clausen T. Quality of Life Improved Following In-Patient Substance Use Disorder treatment. Health and quality of life outcomes 2015; 13(35): 1-8.
Wang Y, Zoo J, Hao W, Shen H, Zhang X, Deng Q, et al. Quality of Life in Patients with Methamphetamine Use Disorder: Relationship to Impulsivity and Drug Use8 Characteristics. Front Psychiatry 2020; 30(11): 1-8.
Eshagh Afkari M, Ghasemi A, Shojaeizadeh D, Tol A, Foroshani AR, Taghdisi MH. Comparison between family function dimensions and quality of life among amphetamine addicts and non- addicts. Iran Red Crescent Med J 2013; 15(4): 356-62.
UNESCO.Quality of life. An orientation of Population Education. Bangkok: UNESCO; 1981.
Mahatnirunkul S. Comparison of WHO Quality of Life Measurements for every 100 indicators and 26 indicators, Suan Prung Hospital. Chiang Mai: Suan Prung Hospital; 1997. [in Thai].
Gonzales R, Ang A, Casey PM, Gilk DC, Iguchi M, Rawson RA, et al. Health-related quality of life trajectories of methamphetamine dependent individuals as a function of treatment completion and continued care over a 1-year period. Am J Addict 2011; 20(4): 366-372.
McKetin R, Voce A, Burns R, Shanahan M. Health-related quality of life among people who use methamphetamine. Drug and Alcohol Review 2019; 38(5): 503–509.
Schaar I, Ojehagen A. Predictors of improvement in quality of life of severely mentally ill substance abusers during 18 months of co-operation between psychiatric and social services. Soc Psychiatry Psychiatr Epidemiol 2003; 38(2): 83-87.
Rawson RA, Gonzales R, Greenwell L, Chalk M. Process-of-Care Measures as Predictors of Client Outcome Among a Methamphetamine-Dependent Sample at 12- and 36- Month Follow-ups. J Psychoactive Drugs 2012; 44(4): 342–49.
Extremera N, Rey L. Health-related quality of life and cognitive emotion regulation strategies in the unemployed: a cross-sectional survey. Extremera and Rey Health and Quality of Life Outcomes 2014; 12(172): 1-9.
Yang X, Yao L, Wu H, Wang Y, Liu L, Wang J, et al. Quality of Life and Its Related Factors in Chinese Unemployed People: A Population-Based Cross-Sectional Study. Int J Environ Res Public Health 2016; 13(8): 1-12.
Morris L, Stander J, Ebrahim W, Eksteen S, Meaden OA, Ras A, et al. Effect of exercise versus cognitive behavioral therapy or no intervention on anxiety, depression, fitness and quality of life in adults with previous methamphetamine dependency: a systematic review. Addict Sci Clin Pract 2018; 13(4): 1-12.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ตีพิมพ์ในวารสารนี้เป็นลิขสิทธิ์ของผู้เผยแพร่ ภายใต้สัญญาอนุญาต Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International (CC BY-NC-ND 4.0) ท่านสามารถอ่านและใช้งานบทความเหล่านี้เพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาการ เช่น การสอน การวิจัย หรือการอ้างอิง โดยต้องให้เกียรติแก่ผู้เขียนและวารสารอย่างเหมาะสม ห้ามนำบทความไปใช้หรือดัดแปลงโดยไม่ได้รับอนุญาต ข้อความที่แสดงในบทความเป็นความคิดเห็นของผู้เขียนแต่เพียงผู้เดียว ผู้เขียนมีความรับผิดชอบอย่างเต็มที่ต่อเนื้อหาและความถูกต้องของบทความ การนำไปใช้ซ้ำหรือตีพิมพ์ซ้ำอื่นๆ ต้องได้รับอนุญาตจากวารสาร
