ปัจจัยทำนายระดับความรุนแรงของผู้ป่วยโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 จังหวัดพังงา

บทคัดย่อ

บทนำ: โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โรคโควิด 19) เป็นโรคติดต่ออันตรายลำดับที่ 14 ของประเทศไทย ตามพระราช-บัญญัติโรคติดต่อ พ.ศ. 2558 ซึ่งองค์การอนามัยโลกประกาศให้เป็นการระบาดใหญ่ (Pandemic) เมื่อวันที่ 11 มีนาคม 2563 สำหรับการระบาดในระลอกเมษายนของจังหวัดพังงา ระหว่างวันที่ 1 เมษายน–31 สิงหาคม 2564 พบผู้ป่วยยืนยันสะสม 1,082 ราย เสียชีวิตสะสม 11 ราย การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) อธิบายลักษณะทางระบาดวิทยาของผู้ป่วยโรคโควิด 19 และ 2) วิเคราะห์ปัจจัยทำนายระดับความรุนแรงของผู้ป่วยโรคโควิด 19
วิธีการศึกษา: เป็นการศึกษาภาคตัดขวาง กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษา จำนวน 1,082 คน คัดเลือกแบบเฉพาะเจาะจง (Purposive sampling) โดยคัดเลือกผู้ป่วยโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ที่รับการรักษาที่โรงพยาบาล และโรงพยาบาลสนามในจังหวัดพังงา ระหว่างเดือนเมษายน–สิงหาคม 2564
ผลการศึกษา: กลุ่มตัวอย่างที่ศึกษาส่วนใหญ่เป็นเพศชาย ร้อยละ 57.49 อยู่ในกลุ่มอายุ <60 ปี ร้อยละ 90.94 สถานภาพโสด ร้อยละ 67.74 สัญชาติไทย ร้อยละ 69.87 ไม่มีโรคประจำตัวเรื้อรัง ร้อยละ 90.85 มีอาการไม่รุนแรง ร้อยละ 92.61 มีอาการไอ ร้อยละ 67.87 ไม่ได้รับวัคซีนป้องกันโรคโควิด 19 ร้อยละ 76.52 ปัจจัยทำนายระดับความรุนแรงของผู้ป่วยโรคโควิด 19 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ (P-value < 0.05) โดยวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติคพหุกลุ่ม ประกอบด้วย มีโรคเรื้อรังประจำตัว (aOR = 13.73, 95% CI 7.68-24.53) ผล Absolute Lymphocyte Count < 1,000 เซลล์/ไมโครลิตร (aOR = 2.64, 95% CI 1.59–4.37) มีสัญชาติไทย (aOR = 2.59, 95% CI 1.28–5.24)
สรุปและข้อเสนอแนะ: สรุปได้ว่าปัจจัยทำนายระดับความรุนแรงของผู้ป่วยโรคโควิด 19 ได้แก่ ผู้ที่มีโรคเรื้อรังประจำตัว มีผล Absolute Lymphocyte Count < 1,000 เซลล์/ไมโครลิตร และ สัญชาติไทย ดังนั้นผู้ป่วยโรคโควิด 19 ที่มีปัจจัยเสี่ยงควรได้รับการวิเคราะห์ค่า Absolute Lymphocyte Count < 1,000 เซลล์/ไมโครลิตรและให้การรักษาทั้งโรคโควิด 19 และโรคร่วมอย่างรวดเร็วเหมาะสม ควรมีการศึกษาต่อยอดแบบติดตามไปข้างหน้า เพื่อสังเกต ติดตาม วัดความรุนแรงของผู้ป่วยโรคโควิด 19