ระบาดวิทยาของโรคมือเท้าปากและการติดเชื้อเอนเทอโรไวรัสในประเทศไทย ปี พ.ศ 2556

ผู้แต่ง

  • สมคิด คงอยู่ กลุ่มพัฒนาระบบเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาโรคติดต่อ สำนักระบาดวิทยา
  • เสาวพักตร์ ฮิ้นจ้อย กลุ่มพัฒนาระบบเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาโรคติดต่อ สำนักระบาดวิทยา

คำสำคัญ:

ระบาดวิทยา, โรคมือเท้าปาก, เอนเทอโร่ไวรัส

บทคัดย่อ

โรคมือเท้าปากมีการระบาดไปทั่วโลกและพบการระบาดรุนแรงที่มีสาเหตุจากเชื้อไวรัสเอนเทอโร71 (EV-7 1) ในหลายประเทศ แถบภูมิภาคเอเชีย การทบทวนข้อมูลจากระบบเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา (รง.506) และระบบเฝ้าระวังเหตุการณ์ทำให้ทราบระบาดวิทยาของโรคดียิ่งขึ้น เพื่อนำไปสู่การกำหนดมาตรการป้องกัน ควบคุมโรคที่มีประสิทธิภาพ จากข้อมูลการรายงานในระบบเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา ปี พ.ศ. 2556 พบผู้ป่วย 46,053 ราย อัตราป่วย 72.50 ต่อประชากรแสนคน อัตราส่วนเพศหญิงต่อเพศชาย เท่ากับ 1 : 1.3 กลุ่มเสี่ยงสำคัญ คือ เด็กเล็กอายุ 0 - 4 ปี อัตราป่วย 1,058 ต่อประชากรแสนคน โดยเฉพาะในศูนย์พัฒนาเด็กเล็กหรือโรงเรียนอนุบาลภาคเหนือและจังหวัดเชียงรายมีอัตราป่วยสูงสุด 120.84 และ 255.41 ต่อประชากรแสนคนตามลำดับ และจากข้อมูล การรายงานในระบบเฝ้าระวังเหตุการณ์จำนวน 72 เหตุการณ์ จำแนกได้เป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มติดเชื้อไวรัสเอนเทอโรและแสดงอาการของโรคมือเท้าปากหรือแผลในคอหอย ซึ่งส่วนใหญ่มีอาการไม่รุนแรง อาการที่พบ คือ มีผื่นหรีอตุ่มพองใสในปาก ฝ่ามือ ฝ่าเท้า หรือกันร่วมกับมีไข้ ในขณะที่กลุ่มติดเชื้อไวรัสเอนเทอโรและไม่แสดงอาการของโรคมือเท้าปากส่วนใหญ่มีอาการรุนแรง อาการที่พบคือ มีไข้ อาเจียนและถ่ายเหลวรุนแรง มีภาวะร่างกายขาดน้ำ ปวดบวม น้ำ หอบเหนื่อย ซึม ชักเกร็ง คอแข็ง กล้ามเนื้อหัวใจอักเสบ ช็อกหรือหมดสติ และเสียชีวิตจากมีภาวะทางเดินหายใจและหัวใจล้มเหลว ระยะเวลาเริ่มป่วยถึงเสียชีวิต 2-11 วัน ค่ามัธยฐาน 6 วัน ในจำนวนผู้เสียชีวิตทั้งหมด 12 ราย มี 8 ราย ที่มีผลตรวจยืนยันเชื้อทางห้องปฏิบัติการในผู้ป่วยหรือผู้สัมผัสพบติดเชื้อ EV-71 ร้อยละ 67 โดยติดจากเพื่อนร่วมชั้นเรียนหรือโรงเรียนเดียวกันหรือสมาชิกในครอบครัวที่ป่วย เนื่องจากในรายที่มีอาการรุนแรงมักไม่แสดงอาการของโรคมือเท้าปาก แพทย์ผู้ให้การรักษาควรใช้อาการข้างเคียงร่วมกับประวัติการป่วยของเพื่อนบ้านหรือสมาชิกใน ครอบครัวเป็นข้อมูลประกอบการวินิจฉัยและรักษาโรคเพื่อป้องกันการเสียชีวิต และในฤดูกาลระบาดในช่วงฤดูฝน ครูพี่เลี้ยงหรือครู ประจำชั้นต้องเฝ้าระวังโรคเป็นพิเศษโดยตรวจคัดกรองเด็กทุกวัน หากพบเด็กมีไข้หรือสงสัยโรคมือเท้าปาก ต้องแยกผู้ป่วยส่งต่อเพื่อรักษาและรายงานโรคโดยเร็ว

เอกสารอ้างอิง

ประเสริฐ ทองเจริญ. ระบาดบันลือโลก : โรคมือ เท้า ปาก. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์อักษรสมัย, 2555.

กุลกัญญาโชคไพบูลย์กิจ. โรคมือ-เท้า-ปาก (Hand-Foot-And- Mouth Disease; HFMD) และโรคจากเชื้อ Enterovirus71 (EV-71). สืบค้นวันที่ 8 มกราคม 2557J. เข้าถึงได้จาก http://www.thaipediatrics.org/html

สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์สาธารณสุข กรมวิทยาศาสตร์การแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. โรคมือเท้าปาก. 2557 [สืบค้นวันที่ 8 มกราคม 2557]. เข้าถึงได้จาก http://nih.dmsc.moph.go.th/data/data/fact_sheet/4_57.pdf

องค์การอนามัยโลก. สถานการณ์โรคมือเท้าปากภูมิภาคเอเชีย แปซิฟิก. 2556 [สืบค้นวันที่ 8 มกราคม 2557]. เข้าถึงได้จาก http://www.wpro.who.int/emerging_diseases/HFMD.epicurves/en/index.html

สำนักโรคติดต่อทั่วไป กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. แนวทางการปฏิบัติงาน โรคมือ เท้า ปาก และโรคติดเชื้อเอนเทอโรไวรัส 71 สำหรับบุคลากรณ์ทางการแพทย์และสาธารณสุข. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย: 2550.

Samphutthanon R, Tripathi NK, Ninsawat S and Duboz R. Spatio-Temporal Distribution and Hotspots of Hand, Foot and Mouth Disease (HFMD) in Northern Thailand. Int. J. Environ. Res. Public Health 2014; 11:312-36.

Onozuka D and Hashizume M. The influence of temperature and humidity on the incidence of hand, foot, and mouth disease in Japan. Sci. Total Environ. 2011, 410–411, 119–25.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-07-12

รูปแบบการอ้างอิง

คงอยู่ ส., & ฮิ้นจ้อย เ. (2024). ระบาดวิทยาของโรคมือเท้าปากและการติดเชื้อเอนเทอโรไวรัสในประเทศไทย ปี พ.ศ 2556. รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์, 45(7), 97–105. สืบค้น จาก https://he05.tci-thaijo.org/index.php/WESR/article/view/3043

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความต้นฉบับ