การได้รับสัมผัสสารหนูอย่างเรื้อรั้งในกลุ่มเด็ก อำเภอร่อนพิบูลย์ จังหวัดนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาถึงความผิดปกติของระดับสารหนูในเส้นผมของเด็กนักเรียนอาศัยอยู่ในอำเภอร่อนพิบูลย์ กลุ่มตัวอย่างเป็นเด็กนักเรียนอายุ 6-9 ปี จำนวน 529 คน แบ่งเป็นเด็กที่อาศัยอยู่ในตำบลร่อนพิบูลย์ 353 คน และเด็กในตำบลเสาธง 176 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ได้แก่ แบบสัมภาษณ์เด็กและมารคาซึ่งผู้วิจัยสร้างขึ้นเอง และการเก็บเส้นผมเพื่อส่งตรวจหาระดับบสารหนูด้วยวิธี Atomic Absorption Spectrophotometry ระยะเวลาการเก็บข้อมูลระหว่าง 16 มกราคม - 5 มีนาคม 2538 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้ สถิติพรรณา และการทดสอบไคสแควร์ ผลการศึกษาพบว่า เด็กที่เกิดและอาศัยอยู่ในตำบลร่อนพิบูลย์ทุกคนมีระดับสารหนูมากกว่าค่าปกติ (> 1 ppm) ระดับสารหนูที่ตรวจพบมีค่าระหว่าง 1.06 - 26.94 ppm สำหรับเด็กที่เกิดและอาศัยอยู่ในตำบลบางเสาธงพบว่า มีระดับสารหนูในเส้นผมปกติ (≤ 1 ppm) ร้อยละ 25 ค่าของสารหนูที่ตรวจพบ 0.48 - 8.79 ppm การวิจัยนี้ แสดงให้เห็นว่าเด็กจำนวนมากที่อาศัยอยู่ในตำบลทั้งสองของอำเภอร่อนพิบูลย์มีการได้รับสารหนูอย่างเรื้อรัง ดังนั้นจึงควรที่จะมีมาตรการป้องกันการได้รับสัมผัสสารหนู โดยการระบุแหล่งน้ำที่มีการปนเปื้อนเกินเกณฑ์มาตรฐาน และควรมีการจัดหาแหล่งน้ำที่ปลอดสารหนูเพื่อการบริโภคและอุปโภคภายในชุมชน นอกจากนี้ควรมีการเฝ้าระวังการปนเปื้อนสารหนูในแหล่งน้ำ ตลอดจนการประเมินการได้รับสัมผัสสารหนูและสถานะสุขภาพของเด็กที่อาศัยอยู่ในพื้นที่ดังกล่าวอย่างต่อเนื่อง