การสอบสวนการระบาดของโรคอาหารเป็นพิษจากเชื้อ Vibrio parahaemolyticus อำเภอนาหว้า จังหวัดนครพนม เดือนสิงหาคม 2562
คำสำคัญ:
โรคอาหารเป็นพิษ, Vibrio parahaemolyticus, หอยแมลงภู่, จังหวัดนครพนมบทคัดย่อ
บทนำ: วันที่ 13 สิงหาคม 2562 กองระบาดวิทยา กรมควบคุมโรคได้รับแจ้งจากสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 8 จังหวัดอุดรธานี ว่ามีผู้ป่วยสงสัยอาหารเป็นพิษ 88 ราย ในอำเภอนาหว้า จังหวัดนครพนม ผู้ป่วยส่วนใหญ่อยู่ในหมู่ที่ 1, 2 และ 8 ตำบลนางัว และให้ประวัติรับประทานหอยแมลงภู่นึ่งจากวัด 4 แห่งในตำบลนางัว การสอบสวนการระบาดนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อยืนยันการวินิจฉัยและการระบาดของโรค พรรณนาลักษณะทางระบาดวิทยาของโรคตามบุคคล เวลา และสถานที่ ค้นหาปัจจัยเสี่ยงของการเกิดโรค และให้ข้อเสนอแนะมาตรการในการควบคุมป้องกันโรค
วิธีการศึกษา: ประกอบด้วยการศึกษาระบาดวิทยาเชิงพรรณนา โดยทบทวนเวชระเบียนผู้ป่วยที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลนาหว้า และค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติมในหมู่ 1, 2 และ 8 ตำบลนางัว อำเภอนาหว้า การศึกษาแบบ Case–control study เพื่อหาปัจจัยเสี่ยงการเก็บตัวอย่างตรวจทางห้องปฏิบัติการในผู้ป่วยสงสัย ผู้ประกอบอาหาร ตัวอย่างอาหารและน้ำดื่ม และการศึกษาสิ่งแวดล้อมในพื้นที่
ผลการศึกษา: พบผู้ป่วยรวม 105 ราย จากประชาชนที่ได้รับการคัดกรอง 293 ราย อัตราป่วยร้อยละ 35.8 ไม่มีผู้ป่วยเสียชีวิต โดยกลุ่มอายุ 60 ปีขึ้นไป, อาชีพภิกษุสามเณร, ประชาชนในหมู่ที่ 1 พบอัตราป่วยสูงสุด ลักษณะทางคลินิกของผู้ป่วย คือ ถ่ายเป็นน้ำหรือถ่ายเหลวตั้งแต่ 3 ครั้งขึ้นไปภายใน 24 ชั่วโมง หรือถ่ายเป็นมูกเลือด (ร้อยละ 100.0) รองลงมา ปวดท้องร้อยละ 89.5 อาเจียน ร้อยละ 60.0 ผู้ป่วยพบเชื้อ Vibrio parahaemolyticus จำนวน 4 ราย จากตัวอย่าง Rectal swab ตรวจเพาะเชื้อรวม 6 ราย โดยผู้ป่วยส่วนใหญ่ ร้อยละ 86.7 มีอาการในช่วงเวลา 12.00 น. ของ วันที่ 12 สิงหาคม ถึง 03.00 น. ของวันที่ 13 สิงหาคม 2562 จาก การศึกษา Case–controlstudy พบการรับประทานหอยแมลงภู่นึ่ง มีความสัมพันธ์กับการป่วยอย่างมีนัยสําคัญทางสถิติ โดยมีค่า Odds ratio = 59.5 และ 95% CI = 23.93–147.99 ซึ่งหอยแมลงภู่นึ่งนี้มีผู้นำมาถวายให้ 4 วัดในตำบลนางัว ในวันที่ 12 สิงหาคม 2562 ซึ่งจากการสอบถามเพิ่มเติมพบว่ากระบวนการนึ่ง หอยแมลงภู่จํานวนมากให้สุกนั้นยังไม่ดีพอ ผู้ปรุงอาหารนี้ 2 ราย ตรวจพบเชื้อ V. parahaemolyticus 1 ราย จากการสุ่มตรวจ ตัวอย่างอาหารทะเลดิบในตลาดในพื้นที่รวม 10 ตัวอย่าง พบเชื้อ V. parahaemolyticus จํานวน 5 ตัวอย่าง
สรุปผล: การระบาดของโรคอาหารเป็นพิษแบบแหล่งโรคร่วมครั้งนี้ น่าจะเกิดจากเชื้อ V. parahaemolyticus จากการรับประทาน หอยแมลงภู่นึ่งที่กระบวนการปรุงให้สุกนั้นยังไม่ดีพอ เนื่องจากเชื้อ นี้พบปนเปื้อนในอาหารทะเลดิบได้บ่อย การเสริมสร้างความรู้และ ส่งเสริมการรับประทานอาหารทะเลสุกให้แก่ประชาชนเป็นสิ่งจำเป็น
References
ชยาภรณ์ ศรีสมุทรนาค. โรคอาหารเป็นพิษ. ใน: วลัยรัตน์ ไชยฟู, บรรณาธิการ. สรุปรายงานการเฝ้าระวังโรค ประจำปี 2561. นนทบุรี: กองระบาดวิทยา กรมควบคุมโรค; 2562. หน้า 181–3.
Soonthornsrima P, Fischer KC, Pumwiset P. Vibrio Parahaemolyticus Comes to Thailand. Journal of Environmental Health [Internet]. 1976 [cited 2020 Jan 26]; 39: 149-51. Available from: https://www.jstor.org/stable/44544593?seq=1
Center for Disease Control and Prevention. Vibrio illness (Vibriosis) [Internet]. Georgia: Center for Disease Control and Prevention. [updated 2013 Oct 21; cited 2015 Jun 1]. Available from: http://www.cdc.gov/vibrio/vibriop.html.
เจษฏา ธนกิจเจริญกุล, ภันทิลา ทวีวิกยการ, สุกันยา อภัย, อาคม สมบัติธรรม, พัฒนโชค โชคสวัสดิ์, สามารถ อ่อนสองชั้น และคณะ. การระบาดของโรคอาหารเป็นพิษสาเหตุจากเชื้อ อหิวาต์เทียมในอาหารกุ้งนึ่งเกลือในอำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ วันที่ 25–27 พฤศจิกายน 2557. รายงานการเฝ้าระวัง ทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์. 2559; 47: 145–53.
ชัยวุฒิ สุดทองคง, ธิดาพร ฉวีภักดิ์, ลิลา เรือนแป้น. ปรสิตและ ปริมาณแบคทีเรีย Vibrio spp. ในกุ้งขาวแวนนาไม, Penaeus vannamei ที่เลี้ยงในบ่อดิน. การประชุมทางวิชาการของ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ครั้งที่ 45: สาขาประมง วันที่ 30 มกราคม–2 กุมภาพันธ์ 2550; กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัย เกษตรศาสตร์; 2550. หน้า 280–92.
นาฎอนงค์ เจริญสันติสุข, เกษม จันทร์แก้ว, อรอนงค์ ผิวนิล, ธนิศร์ ปัทมพิฑูร. คลอรีนคงเหลือ และผลกระทบของคลอรีน คงเหลือต่อการลดลงของเชื้อแบคทีเรียในน้ำเสียจากสะพานปลา. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี 2561; 20: 79–91.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2020 รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับ WESR ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน WESR ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ กรุณาอ้างอิงบทความนั้น ๆ