สถานการณ์โรคหัดตามโครงการกำจัดโรคหัด ประเทศไทย ปี พ.ศ. 2555 - 2556

บทคัดย่อ

ประเทศไทยเริ่มโครงการกำจัดโรคหัดตั้งแต่ปี พ.ศ. 2554 ตัวชี้วัดความสำเร็จของการกำจัดโรคหัด คือ มีผู้ป่วยยืนยันโรคหัด น้อยกว่า 1 ในประชากรล้านคนทุกกลุ่มอายุ ภายในปี พ.ศ. 2563 จากข้อมูลการรายงานผู้ป่วยในปี พ.ศ. 2555 และ พ.ศ. 2556 มีรายงานผู้ป่วยโรคหัดในระบบเฝ้าระวังทางระบาดวิทยา (รายงาน 506) รวม 5,207 ราย และ 2,646 ราย ตามลำดับ ไม่มีผู้ป่วยเสียชีวิต มีการเก็บตัวอย่างซีรั่มตรวจทางห้องปฏิบัติการเพื่อหา Measles IgM ภายใต้โครงการกำจัดโรคหัดจำนวน 1,923 รายและ 890 ราย ตามลำดับ ผลการตรวจทางห้องปฏิบัติการให้ผลบวกต่อ Measles IgM จำนวน 956 ราย (ร้อยละ 49.71) และ 325 ราย (ร้อยละ 36.52) กลุ่มอายุของผู้ป่วยยืนยันโรคหัดที่พบมากที่สุดอยู่ ระหว่าง 9 เดือน - 7 ปี ร้อยละ 37.03 และ 25.85 และพบจำนวนผู้ป่วยอายุต่ำกว่า 9 เดือน จำนวน 19 และ 9 ราย ตามลำดับ มีรายงานยืนยันการระบาดของผู้ป่วยโรคหัดจำนวน 9 และ 8 เหตุการณ์ในปี พ.ศ. 2555 และ 2556 ผลการประเมินระบบเฝ้าระวังโรคหัดใน 9 จังหวัด พบผู้ป่วยที่มีอาการเข้าได้กับนิยามของโรคหัดจำนวน 554 ราย และรายงานเข้าสู่ระบบเฝ้าระวังของสำนัก ระบาดวิทยาจำนวน 111 ราย ความครบถ้วนของการรายงานเท่ากับร้อยละ 20.04 สาเหตุของการไม่รายงานและไม่เก็บตัวอย่าง ส่งตัวตรวจทางห้องปฏิบัติการเนื่องจากเจ้าหน้าที่ในโรงพยาบาลไม่ทราบว่ามีโครงการกำจัดโรคหัดซึ่งจะต้องส่งตัวอย่างตรวจยืนยันทุกราย ดังนั้นจึงควรประชาสัมพันธ์และจัดอบรมให้แก่หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เช่น โรงพยาบาล สำนักงานสาธารณสุขจังหวัด และสำนักงานควบคุมป้องกันโรค ได้รับทราบถึงโครงการ และทำการประเมินระบบเฝ้าระวังพร้อมกับนิเทศติดตามงานเป็นระยะ เพื่อให้เจ้าหน้าที่ที่เกี่ยวข้องทุกระดับมีความตระหนักว่า การเฝ้าระวังโรคหัดเป็นงานที่ต้องทำอย่างต่อเนื่องเพื่อเข้าสู่เป้าหมายการกำจัดโรคหัดให้ได้ตามที่องค์การอนามัยโลกและทั่วโลกได้ให้พันธะสัญญาร่วมกัน