การประเมินขั้นตอนในการดูแลผู้ป่วยวัณโรค โรงพยาบาลเชียงรายประชานุเคราะห์ พ.ศ. 2541
บทคัดย่อ
ปัจจุบันอัตราป่วยด้วยวัณโรคมีแนวโน้มสูงขึ้นอย่างน่าวิตก โดยเฉพาะในพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคเอดส์ ทำให้โรงพยาบาลต่างๆ มีโอกาสรับผู้ป่วยเหล่านี้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเพิ่มขึ้น ซึ่งอาจก่อให้เกิดปัญหาการระบาดของเชื้อวัณโรคในโรงพยาบาลได้ การศึกษาครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาระยะเวลาในการวินิจฉัย และเริ่มการรักษาวัณโรคปอดในผู้ป่วย ที่มีผลการตรวจเสมหะให้ผลบวก ที่เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล ระหว่างวันที่ 1 เมษายน พ.ศ.2541 ถึงวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ.2542 โดยการวิเคราะห์สมุดทะเบียนผลการตรวจเสมหะ และเวชระเบียนผู้ป่วยย้อนหลัง 16 เดือน จากนั้น นำข้อมูลมาวิเคราะห์ด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป Epi Info โดยการแจกแจงค่าความถี่และร้อยละ ผลการศึกษา พบผู้ป่วยวัณโรคที่มีผลการตรวจเสมหะให้ผลบวกจำนวน 200 ราย จากจำนวนผู้ป่วยวัณโรค 850 รายคิดเป็นร้อยละ 23.53 ของผู้ป่วยวัณโรคทั้งหมด ในผู้ป่วย ที่มีผลการตรวจเสมหะให้ผลบวก พบว่า ระยะเวลาที่ผู้ป่วยเข้ารับการรักษาจนถึงวันที่แพทย์เริ่มให้การรักษาวัณโรค ใช้เวลาโดยเฉลี่ย 3.79 วัน ซึ่งเมื่อพิจารณาในแต่ละขั้นตอนของกระบวนการในการตรวจวินิจฉัย และให้การรักษาวัณโรคใช้ระยะเวลาต่างๆ กัน ได้แก่ ระยะเวลาที่ผู้ป่วยเข้ารับการรักษา ถึงวันที่แพทย์สั่งการตรวจเสมหะ ใช้เวลาโดยเฉลี่ย 1.27 วัน ระยะเวลาที่แพทย์สั่งการตรวจเสมหะ จนถึงวันที่ทราบว่าผลการตรวจเสมหะเป็นบวก ใช้เวลาโดยเฉลี่ย 1.62 วัน ระยะเวลาจากวันที่ทราบผลการตรวจเสมหะเป็นบวกครั้งแรก จนถึงวันที่แพทย์เริ่มให้การรักษาวัณโรค ใช้เวลาโดยเฉลี่ย 0.90 วัน
ผลการศึกษาครั้งนี้ ชี้ให้เห็นความจำเป็นอย่างเร่งด่วน ในการกำหนดมาตรการเกี่ยวกับการบริหารจัดการผู้ป่วยวัณโรคในโรงพยาบาลให้มีประสิทธิภาพ และบุคลากรทางการแพทย์ที่เกี่ยวข้อง ควรให้ความสำคัญและปฏิบัติตามมาตรการที่กำหนดขึ้น ซึ่งจะช่วยลดระยะเวลาในการวินิจฉัย และเริ่มให้การรักษาผู้ป่วยวัณโรคโดยเร็วที่สุด เพื่อป้องกันมิให้ผู้ป่วยอื่นและบุคลากรในโรงพยาบาลได้รับเชื้อวัณโรค และติดเชื้อวัณโรคในที่สุด
เอกสารอ้างอิง
WHO. "The global tuberculosis situation." WHO /TUB 1993 ; 93:1-21.
Pugliese, G. "Screening for tuberculosis infection: an update." AJIC 1992; 20:37-40.
. Harries, AD. "Tuberculosis and human immunodeficiency virus infection in developing countries." Lancet 1990; 335 : 387-390.
Akarasewi P, Rawangpan N, Prapanwong A, Natpratan C, and Sriyabhaya N. Rising "trends of registered TB cases in high prevalence area of HIV infection in North Thailand". เอกสารประกอบการประชุมวิชาการวิทยาศาสตร์สุขภาพประจำปี ครั้งที่ 12 สถาบันวิทยาศาสตร์สุขภาพ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 2537:15.
ครรชิต ลิมปกาญจนารัตน์ มยุรี วรรณไกรโรจน์ พรนภา ศุกรเวทย์ศิริ สมบัติ แทนประเสริฐสุข. "การระบาดของเชื้อโรคเอดส์ในจังหวัดเชียงราย พ.ศ. 2533." วารสารโรคเอดส์, 1991; 3(2):61-71.
Yanai H, Uthaivoravit W, Mastro TD, Limpakarnjanarat K, Sawanpanyalert P, Morrow Jr. RH, Nieburg P. "Utility of tuberculin and anergy skin testing in predicting tuberculosis infection in human immunodeficiency virus-infected person in Thailand." Int J Tuberc Lung Dis, 1997; 1(5):427-434.
WHO. "Registering Cases: Manageing Tuberculosis at district level", A Training Course, 1994:14.
WHO. "B a Global Emergency: WHO Report on the TB Epidemic." WHO/TB 1994; 177.
Shennan DH. "The Ciskei tuberculosis information system." Central African Journal of Medicine 1993; 39:159-165.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2000 รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ความรับผิดชอบและลิขสิทธิ์
1. ความรับผิดชอบของผู้เขียนและความเห็นของกองบรรณาธิการ (Author Responsibility and Editorial Disagreement)
เนื้อหาและข้อมูลทั้งหมดในบทความที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร WESR ถือเป็นข้อคิดเห็นและความรับผิดชอบโดยตรงของผู้นิพนธ์บทความ และกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ ในเนื้อหาดังกล่าว
2. ลิขสิทธิ์และการอ้างอิง (Copyright and Referencing)
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ และอื่น ๆ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสาร WESR ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดประสงค์จะนำเนื้อหาทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ จะต้องอ้างอิงบทความนั้น ๆ อย่างถูกต้อง
