การศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้ข้อมูลทะเบียนมรณบัตร เพื่อบูรณาการข้อมูลการตายจากอุบัติเหตุทางถนนประเทศไทย

บทคัดย่อ

บทนํา: ประเทศไทยได้ริเริ่มให้มีการบูรณาการข้อมูลการตายจากอุบัติเหตุทางถนนให้แม่นยำ โดยใช้ข้อมูลทะเบียนมรณบัตร ข้อมูลบริษัทกลางคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถ และสำนักงานตํารวจแห่งชาติ แต่ยังมีอุปสรรคในแง่ความทันเวลาเนื่องจากกระบวนการสอบทานสาเหตุการตายของมรณบัตรใช้เวลานานราว 6 เดือน หลังสิ้นปีจึงมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้ข้อมูล มรณบัตรก่อนผ่านกระบวนการสอบทานสาเหตุการตาย เพื่อนำไปใช้ ในกระบวนการบูรณาการข้อมูลผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนในประเทศไทยให้มีความถูกต้องทันเวลาต่อการวางแผนและนโยบาย
วิธีการศึกษา: ทำการศึกษาแบบภาคตัดขวาง ทดสอบความแตกต่างของข้อมูลมรณบัตรที่ผ่านกระบวนการสอบทานกับหนังสือรับรองการตายในระบบสาธารณสุขและที่ไม่ผ่านการสอบทานที่นำไปใช้ในการประมวลผลข้อมูลผู้เสียชีวิตร่วมกับฐานข้อมูลตำรวจ และบริษัทกลางคุ้มครองผู้ประสบภัยจากรถแบบบูรณาการ
ผลการศึกษา: การศึกษาด้วยวิธี Chi-square พบสัดส่วนผู้เสียชีวิต จำแนกตามเพศไม่แตกต่างกัน (p = 0.378) สัดส่วนผู้เสียชีวิต จำแนกตามกลุ่มอายุไม่แตกต่างกัน (p = 0.934) สัดส่วนผู้เสียชีวิตจำแนกตามเดือนที่เกิดอุบัติเหตุไม่แตกต่างกัน (p = 0.997) และเมื่อเปรียบเทียบข้อมูลบูรณาการจำนวนผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนนของประเทศไทย ปี พ.ศ. 2558 ระหว่างรูปแบบข้อมูลบูรณาการโดยใช้ข้อมูลมรณบัตรก่อนสอบทาน และใช้ข้อมูลมรณบัตรที่สอบทานแล้วในการบูรณาการ 3 ฐาน รายจังหวัด จำแนกตามเพศ กลุ่มอายุ และเดือนที่เกิดอุบัติเหตุพบว่าสัดส่วนผู้เสียชีวิตจำแนก ตามเพศ กลุ่มอายุ และเดือนที่เกิดอุบัติเหตุในแต่ละจังหวัดจากข้อมูลสองชุดไม่แตกต่างกัน (p > 0.05)
สรุปและอภิปราย: การนำข้อมูลมรณบัตรก่อนผ่านการสอบทานกับหนังสือรับรองการตายในระบบสาธารณสุขมาใช้บูรณาการในระบบ ฐานข้อมูล 3 ฐาน จึงมีความเป็นไปได้ที่สามารถนำมาใช้อ้างอิงในการทำนโยบายและแผนการป้องกันอุบัติเหตุทางถนนของประเทศได้อย่างทันเวลาทุกเดือน แต่อย่างไรก็ตามควรมีการสรุปผลข้อมูลแบบบูรณาการรายปีด้วยการนำเข้าข้อมูลมรณบัตรที่สอบทานแล้วอีกครั้งทุกปี เนื่องจากข้อมูลบูรณาการสุทธิมีความแตกต่างกันร้อยละ 8.42