Development for Elderly Dependency Care Model in primary care units, Chaiyaphum Province
Keywords:
Dependency, Elderly, Quality of life, Social supportAbstract
Introduction: Dependency in the elderly is a significant problem that affects the quality of life of the elderly and their caregivers. Especially in the context of primary care units with limited resources. Developing appropriate and effective models of care is essential to improve the quality of life of older people and strengthen caregivers and health care systems in the community
Objectives: 1) to study the factors Influencing the care of elderly individuals with dependency in primary care units, 2) developing the Elderly Dependency Care Model, and
3) to study the model’s effectiveness.
Methodology: This sequential explanatory mixed-methods study sampled elderly individuals with moderate dependency in primary healthcare settings in Chaiyaphum Province. Data were collected between September 2023 and June 2024 through questionnaires, group discussions, and in-depth interviews. The statistical analyses included descriptive statistics, stepwise multiple linear regression, paired-sample t-tests, independent t-tests, and thematic analysis.
Results: The results showed that: 1) Social support from family and healthcare personnel has a statistically significant influence on the care received by dependent older adults (p-value<.01) and together can predict 22.8% of the variance, 2) the Elderly Dependency care model in primary care unit, Chaiyaphum Province includes the CARE model, consisting of (1) Caregiver support, (2) Assistance, (3) Resource Integration, and (4) Empowerment and 3) after experiment the elderly dependency care model, the experimental group had an average social support, the care of the elderly with high dependency and quality of life was statistically significantly higher than before experimental and the control group (p-value<.05)
Conclusion: This study showed that social support from family members and public health personnel is a critical factor in the care of older adults with dependency. The development of a systematic and comprehensive care model can effectively enhance the quality of life.
Implication: The CARE Model should be implemented in primary care units in other regions to further assess its effectiveness and to support policies aimed at strengthening the role of families and communities in caring for older adults with dependency conditions.
References
กรมการแพทย์ กระทรวงสาธารณสุข. (2564). คู่มือการคัดกรองและประเมินสุขภาพผู้สูงอายุ พศ. 2564 กระทรวงสาธารณสุข. https://ddc.moph.go.th/ uploads/ckeditor2/files/คู่มือการคัดกรองและประเมินสุขภาพผู้สูงอายุ%20พ.ศ.%202564.pdf
กรมอนามัย กระทรวงสาธารณสุข. (2567). ระบบข้อมูลบุคลากรการดูแลระยะยาวและแผนการดูแลรายบุคคล (Long Term Care : 3C). https://ltc.anamai.moph.go.th/
กิตติวงค์ สาสวด. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุในจังหวัดภาคตะวันออก. วารสารชุมชนวิจัย, 11(2), 21-38.
จันทราวรรณ แก้วดุก, ปุญญพัฒน์ ไชยเมล์ และสมเกียรติยศ วรเดช. (2566). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์ต่อสมรรถนะของผู้ช่วยเหลือดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง จังหวัดพัทลุง. วารสารเครือข่ายวิทยาลัยพยาบาลและการสาธารณสุขภาคใต้, 10(3), e258719.
ชนายุส คำโสม, สุนีย์ ละกำปั่น และเพลินพิศ บุณยมาลิก. (2561). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการปฏิบัติงานดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในระบบการดูแลระยะยาว จังหวัดร้อยเอ็ด. วารสารพยาบาลสภากาชาดไทย, 12(2), 293-207.
ชวนชม พืชพันธ์ไพศาล, อังศินันท์ อินทรกำแหง และยศพล เหลืองโสมนภา. (2566). ทีมสหวิชาชีพกับการจัดการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงที่บ้าน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 34(1), 262-274.
ณิชชารีย์ พิริยจรัสชัย และศิริพันธ์ สาสัตย์. (2561). ปัจจัยทำนายความพร้อมของผู้ดูแลในการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในระยะเปลี่ยนผ่านจากโณงพยาบาลสู่บ้าน. วารสารพยาบาลทหารบก, 19(พิเศษ), 231-240.
นิพิฐพนธ์ สนิทเหลือ, วัชรีพร สาตร์เพ็ชร์ และญาดา นภาอารักษ์. (2562). การคำนวณขนาดตัวอย่างด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป G*POWER. วารสารวิชาการ สถาบันเทคโนโลยีแห่งสุวรรณภูมิ, 5(1), 496-507.
เนตรนภา กาบมณี, สิริอร ข้อยุ่น และสุภารัตน์ พิสัยพันธุ์. (2567). รูปแบบการพัฒนาศักยภาพผู้ช่วยเหลือดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในยุคปกติวิถีใหม่. วารสารโรงพยาบาลสกลนคร, 27(3), 57-69.
เนตรนภา พันเล็ก และกฤติยา ชาสุวรรณ. (2567). คุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง : การทบทวนวรรณกรรม. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี, 7(2), 21-33
บุหลัน สุขเกษม, มลฤทัย ทองพิละ และศริยา ศิริปรุ. (2565). รูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงโดยการมีส่วนร่วมของชุมชนศูนย์สุขภาพชุมชนเขตเมือง อำเภอเมืองศรีสะเกษ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสารวิจัยและพัฒนาสุขภาพ ศรีสะเกษ, 1(1), 71-83.
เบญจวรรณ ช่วยเต็ม, สุคนธา คงศีล, สุขุม เจียมตน, สัมฤทธิ์ ศรีธำรงสวัสดิ์ และเพ็ญพักตร์ อุทิศ. (2566). การรับบริการดูแลระยะยาว และการสนับสนุนทางสังคมที่มี ความสัมพันธ์ต่อคุณภาพชีวิตของสูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง อำเภอไชยา จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 32(2), S296-S309.
ประเสริฐ เก็มประโคน, มณฑิชา เจนพานิชทรัพย์ และวิไลพร คลีกร. (2565). การพัฒนาระบบการดูแลระยะยาวและเข้าถึงบริการสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง พื้นที่จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9, 16(1), 140-155.
พารุณี วงษ์ศรี และทีปทัศน์ ชินตาปัญญากุล. (2561). การประยุกต์ใช้ทฤษฎีของโอเร็มกับการดูแลและการให้คำแนะนำผู้ป่วยที่มีภาวะหัวใจล้มเหลว. วารสารพยาบาลตำรวจ, 10(1), 209-219.
ยุทธพล เดชารัตนชาติ และยิ่งศักดิ์ คชโคตร. (2565). รูปแบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง.วารสารวิชาการธรรมทรรศน์, 22(3), 63-80.
ศศินันท์ สายแวว และวรพจน์ พรหมสัตยพรต. (2564). การพัฒนาระบบการดูแลระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ตำบลนาเจริญ อำเภอเดชอุดม จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 7(4), 197-212.
ศิรประภา หล้าสิงห์, สุมัทนา กลางคาร และศิรินาถ ตงศิริ. (2563). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุโดยการมีส่วนร่วมของชุมชน. วารสารวิชาการสาธารณสุขชุมชน, 6(2), 29-40.
ศิวพร ชุ่มเย็น และศิวิไลซ์ วนรัตน์วิจิตร. (2566). ปัจจัยที่ส่งผลต่อการปฏิบัติตามบทบาทการทำงานของผู้ดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง จังหวัดอุตรดิตถ์. วารสารวิทยาลัยพยาบาลพระปกเกล้า จันทบุรี, 34(1), 158-171.
สุกฤทตา ศรีณะพรม. (2567). ผลของโปรแกรมการส่งเสริมสมรรถนะแห่งตนและแรงสนับสนุนทางสังคมในการดูแลผู้สูงอายุติดบ้านติดเตียงของผู้ดูแลผู้สูงอายุ ตำบลทุ่งคลอง อำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิชาการเพื่อการพัฒนาระบบสุขภาพปฐมภูมิและสาธารณสุข, 2(1), 117-128.
สุวัฒน์ มหันนิรันดร์กุล, วิระวรรณ ตันติพิวัฒนสกุล, วนิดา พุ่มไพศาลชัย, กรองจิตต์ วงศ์สุวรรณ และราณี พรมานะจิรังกุล. (2540). เปรียบเทียบแบบวัดคุณภาพชีวิตขององค์การอนามัยโลกชุด 100 ตัวชี้วัดและ 26 ตัวชี้วัด. รายงานวิจัย โรงพยาบาลสวนปรุง จังหวัดเชียงใหม่
กรมสุขภาพจิต กระทรวงสาธารณสุข.
สมภพ เมืองชื่น และมนัสชกรณ์ พิชัยจุมพล. (2567). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิงในพื้นที่ จังหวัดพะเยา. เชียงรายเวชสาร, 16(3), 143-154.
สร้อยศรี วรสาร. (2567). การพัฒนาการดูแลสุขภาพระยะยาวสำหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง (LTC) ตำบลนาคู อำเภอนาคู จังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 17(1), 281-295
วิยะดา รัตนสุวรรณ. (2561). จริยธรรมในการดูแลผูสูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง : มุมมองที่แตกต่าง. วารสารการพยาบาล การสาธารณสุขและการศึกษา. 19(3), 14-24.
อรวรรณ ศรีเกิน, มิ่งขวัญ ภูหงษ์ทอง และพรรณิภา ไชยรัตน์. (2562). การพัฒนาแนวทางอาสาสมัครดูแลผู้สูงอายุ (Care giver) ในการดูแลระยะยาว สาหรับผู้สูงอายุที่มีภาวะพึ่งพิง. วารสารสำนักงานสาธารณสุขจังหวัดขอนแก่น, 1(2), 39-54.
เอกพล วงศ์เสรี, กมลวรรณ กิตติอุดมรัตน์, จิรวัฒน์ ทิพยรส, เฉลิพร วรพันธกิจ และพรรณวดี กิตติอุดมรัตน์. (2563). ยุทธศาสตร์การเตรียมผู้สูงอายุให้เข้าสู่วัยสูงอายุอย่างมีความสุข. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 40(6), 74-91
Alonso, M. A. M., Barajas, M. E. S., Ordóñez, J. A. G., Ávila Alpirez, H., Fhon, J. R. S., & Duran-Badillo, T. (2022). Quality of life related to functional dependence, family functioning and social support in older adults. Revista da Escola de Enfermagem da U S P, 56, e20210482. https://doi.org/10.1590/1980-220X-REEUSP-2021-0482en
Best, J. W. (1997). Research in education (3rd ed.). Prentice-Hall.
World Health Organization [WHO]. (2023). Thailand’s leadership and innovations Towards healthy ageing. https://www.who.int/southeastasia/news/feature- stories/detail/thailands-leadership-and-innovation-towards-healthy-ageing
