Results of the Emergency Medical Service Systems Development at Charoensin Hospital, Charoensin District, Sakon Nakhon Province
Keywords:
Development process by PDCA, Emergency medical service systems (EMS), Emergency medicineAbstract
This quasi–experimental research aimed to study the outcome of the emergency medical service (EMS) systems development at Charoensin hospital. One hundred and one subjects were selected with the purposive sampling technique. Those were 54 emergency rescuers, 8 ambulance drivers, 13 patient helpers and stretchers, 26 nurses and emergency medical technician. The development was carried out according to the quality cycle theory process (Deming cycle: PDCA) from January to April, 2023. Data were analyzed using the descriptive statistics; number, mean, percentage and standard deviation and inferential statistics; paired sample t–test. The qualitative data was summarized according to the changed process.
The results revealed that in the planning stage, opinions were mobilized from many sectors. The potential development plan for emergency accident officers, developing operational units and guideLines for operating leading to the implementation of the plan were generated. In the inspection stage, there was continuous monitoring and supervision. The work processes were adjusted as the followings 1) Increased ambulance drivers for 24 hours a day 2) Arranged daily EMS nurses to work separately from accident and emergency room 3) Organized a monthly review meeting when an incident occurs 4) Renovated the accident emergency room 5) Set up the service guideLines 6) Installed the GPS system, camera tracking and speed record of EMS vehicles 7) Organized the training in pre–hospital patient care and practice plans for mass accidents and disasters. The potential development of emergency accident officers in knowledge, skills, and attitudes aspects showed that after development, all groups had a good level of knowledge and attitude which were significantly different from those before development (p < 0.001). However, the attitudes of the emergency responders before and after development were not statistically different. The skills of emergency accident officers were at the good level which was statistically different from those before development (p < 0.05). As a result, the critical or urgent emergency patients were rescued and delivered by a more comprehensive emergency medical service system.
References
สถาบันการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติ. แผนหลักการแพทย์ฉุกเฉินแห่งชาติฉบับที่3.1 พ.ศ. (2562–2565). นนทบุรี: อัลทิเมท พริ้นติ้ง; 2562.
งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน. รายงานประจำปี2565 งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉินโรงพยาบาลเจริญศิลป์ จังหวัดสกลนคร. สกลนคร: งานผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน; 2565.
เสาวรส จันทมาศ, กัญจนา ปุกคำ, สุมาลีพลจรัส, และประณีต ส่งวัฒนา. การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยบาดเจ็บหลายระบบในห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลมหาราชนครศรีธรรมราช. ว. พยาบาลสงขลานครินทร์ 2565;42(3):25–39.
เยาวลักษณ์ ผุยหัวโทน, และจุไรพร กนกวิจิตร. การศึกษาระบบการคัดกรองผู้ป่วยฉุกเฉินแผนกผู้ป่วยฉุกเฉินโรงพยาบาลประสาทเชียงใหม่ [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 7 ธันวาคม 2565]. เข้าถึงได้จาก: https://www.cmneuro.go.th/TH/research/63–Full%20Paper
ศศิกานต์ มาลากิจสกุล. ผลของรูปแบบการดำเนินงาน D–RTI Plus ต่อการป้องกันการบาดเจ็บและเสียชีวิตจากอุบัติเหตุทางถนน เขตสุขภาพที่3.ว. โรคและภัยสุขภาพ สำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่3จังหวัดนครสวรรค์ 2563;14(1):25–34.
ณัฏฐ์ณพัชร์ อ่อนตาม. เทคนิคการบริหารงานแบบ PDCA (Deming Cycle) PDCA (Deming Cycle) Management Techniques. ว. สมาคมพัฒนาวิชาชีพการบริหารการศึกษาแห่งประเทศไทย 2562;1(3):39–46.
พิสณุ ฟองศรี. การสร้างและพัฒนาเครื่องมือวิจัย. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์; 2554.
สรายุทธ กันหลง. การตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือการวิจัย [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 7 ธันวาคม 2565]. เข้าถึงได้จาก:http://www.ipernity.com/blog/252172/
ยุทธ ไกยวรรณ์. หลักสถิติวิจัยและการใช้โปรแกรม SPSS. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย; 2553.
บุญเรียง ขจรศิลป์. เทคนิคการอ่านและตีความหมายจากผลการวิเคราะห์ทางสถิติ. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ; 2554.
สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดสกลนคร. โครงการพัฒนาและขับเคลื่อนระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินแบบมีส่วนร่วมกับภาคีเครือข่ายในพื้นที่จังหวัดสกลนครโดยใช้แอปพลิเคชัน ปีงบประมาณ พ.ศ. 2566. แนวทางการปฏิบัติงานการแพทย์ฉุกเฉินแบบมีส่วนร่วมกับภาคีเครือข่ายในพื้นที่จังหวัดสกลนครโดยใช้แอพพลิเคชั่น;
ธันวาคม 2566; ณ ห้องประชุมภูริทัตโต ชั้น 9 อาคารอุบัติเหตุฉุกเฉินและผู้ป่วยนอก โรงพยาบาลสกลนคร.
พรชนิดา แก้วเปี้ย, กุลวดี อภิชาติบุตร, และอรอนงค์ วิชัยคำ. การพัฒนาคุณภาพการรับส่งเวรทางการพยาบาล ห้องอุบัติเหตุ–ฉุกเฉิน โรงพยาบาลอุตรดิตถ์. เชียงใหม่พยาบาลสาร 2563;47(2):369–380.
กงทอง ไพศาล. การพัฒนาระบบคัดกรองผู้ป่วย งานการพยาบาลผู้ป่วยอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลพล จังหวัดขอนแก่น. ว. วิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ 2562;12(1):93–100.
กันยารัตน์เกิดแก้ว และนิตยา สินเธาว์. แนวทางการพัฒนาคุณภาพการให้บริการงานอุบัติเหตุและฉุกเฉินในยุคไทยแลนด์4.0 ของโรงพยาบาลพระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี. ว. วิทยาลัยพยาบาลพระจอมเกล้าจังหวัดเพชรบุรี2563;3(3):94–111.
ธีระ ศิริสมุด, สุรเดช ดวงทิพย์สิริกุล, ปญาดา ชื่นสำโรง และพรทิพย์วชิรดิลก. การวิจัยเพื่อพัฒนาคุณภาพ ของระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินสู่ภาวะปกติใหม่(EMS new normal):แนวทางเพิ่มประสิทธิภาพด้านเวลาในการเข้าถึงระบบบริการการแพทย์ฉุกเฉินของผู้ป่วยฉุกเฉินวิกฤตในประเทศไทย[อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 30 พฤษภาคม 2566]. เข้าถึงได้จาก: https://www.niems.go.th/1/UploadAttachFile/2022/EBook/416748_20221108154200.pdf
พัชรพร นิลนวล, วรพจน์พรหมสัตยพรต, และนันทวรรณ ทิพยเนตร. การพัฒนาระบบการแพทย์ฉุกเฉินของหน่วยปฏิบัติการองค์การบริหารส่วนตำบลกุดใส้จ่อ อำเภอกันทรวิชัย จังหวัดมหาสารคาม. ว. วิชาการสาธารณสุขชุมชน 2563;6(3):97–108.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ตีพิมพ์ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารโรงพยาบาลสกลนคร การคัดลอกเพื่อพัฒนาเชิงวิชาการต้องได้รับการอ้างอิงอย่างถูกต้อง