The Relationship between Organization Climate and Nursing Leadership with Resilience Quotient of Professional Nurse under Emerging Disease Situation at Middle-Level Hospital in Regional Health 2
Keywords:
Climate, Nursing Leadership, Resilience Quotient, Professional Nurse, Emerging DiseaseAbstract
The purpose of this descriptive research was to examine the relationship between organizational climate, nursing leadership, and resilience quotient among professional nurses under emerging disease situations in middle-level hospitals in the Regional Health 2. The study sample comprised 166 professional nurses, 69 samples from Wichian Buri Hospital and 97 samples from Sri Sangwan Sukhothai Hospital. The samples were selected through stratified sampling from April to June 2024. The research instrument was a questionnaire for personal characteristics of professional nurses, organizational climate perceptions, nursing leadership perspectives and resilience quotient of professional nurse under emerging disease situation validated by five experts and yielded a content validity index (CVI) of .93. The reliability of the questionnaire for organizational climate, nursing leadership, and resilience quotient were assessed using the Cronbach's alpha coefficient, resulted in values of .92, .95, and .94, respectively. Data analysis employed the descriptive statistics and Spearman's rank correlation coefficient. The statistical level of .05 was considered significant.
The findings revealed a moderate positive correlation between organizational climate and resilience quotient (rs = .508), as well as between nursing leadership and resilience quotient (rs = .485) among professional nurses under emerging disease situations in middle-level hospitals in the Regional Health 2. Both correlations were statistically significant at the p < .001 level. The study's key recommendations are strategically designed to optimize the work environment for nursing personnel, enabling them to execute their professional responsibilities with maximum effectiveness and sustained commitment, particularly in current and under emerging disease situation.
References
กระทรวงสาธารณสุข. แผนยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปี (ด้านสาธารณสุข) [อินเทอร์เน็ต]. [เข้าถึงเมื่อ 17 ธันวาคม 2565]. เข้าถึงได้จาก: https://waa.inter.nstda.or.th/stks/pub/2017/20171117- MinistryofPublicHealth.pdf
วิลาลักษณ์ ปุรัตถิภาค. การศึกษารูปแบบการเตรียมความพร้อมการป้องกันการติดเชื้อโรคติดเชื้ออุบัติใหม่ในโรงพยาบาล: โรงพยาบาลชุมชน เขตสุขภาพที่ 4. ว. อนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน 2567;9(4):184-195.
Manomenidis G, Panagopoulou E, & Montgomery A. Resilience in nursing: The role of internal and external factors. Journal of nursing management 2019;27(1):172–178.
นิธิพัฒน์ เมฆขจร. ความยืดหยุ่นทางจิตใจ (Resilience): วิถีใหม่ของการเสริมสร้างพลังใจเพื่อการเผชิญวิกฤตชีวิตในยุคปัจจุบัน. ว. จิตวิทยา มหาวิทยาลัยเกษมบัณฑิต 2564;11:1-9.
Grotberg HE. A guide to promoting resilience in children: Strengthening the human spirit. Netherlands: Bernard van Leer Foundation; 1995.
Labrague LJ, De los Santos JAA. COVID-19 anxiety among front-line nurses: Predictive role of organisational support, personal resilience and social support. J Nurs Manag 2020;28(7):1653-1661.
Sihvola S, Kvist T, & Nurmeksela A. Nurse leaders' resilience and their role in supporting nurses' resilience during the COVID-19 pandemic: A scoping review. Journal of nursing management 2022;30(6):1869–1880.
Litwin GH. & Stringer RA. Motivation and organisational climate. Boston: Harvard Business School; 1968.
Mutonyi BR, Slåtten T, Lien G, & González-Piñero M. The impact of organizational culture and leadership climate on organizational attractiveness and innovative behavior: a study of Norwegian hospital employees. BMC health services research 2022;22(1):637.
พิชา คนกาญจน์. ผู้นำและการจัดการทางการพยาบาลยุคใหม่. ว. โรงพยาบาลสิงห์บุรี 2564;30(1):15-23.
Yu F, Raphael D, Mackay L, Smith M, & King A. Personal and work-related factors associated with nurse resilience: A systematic review. International journal of nursing studies 2019;93:129–140.
Cohen J. Statistical Power Analysis for the Behavioral Sciences. New York: Academic; 1977.
พัชรินทร์ นินทจันทร์, โสภิณ แสงอ่อน และทัศนา ทวีคูณ. การพัฒนาแบบประเมินความแข็งแกร่งในชีวิต. กรุงเทพฯ: โรงพยาบาลรามาธิบดีมหาวิทยาลัยมหิดล; 2553.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: อมรการพิมพ์; 2560.
ธีรพร สถิรอังกูร และคณะ. การพัฒนารูปแบบการบริหารการพยาบาล ในสถานการณ์การระบาดของโควิด–19 ในโรงพยาบาลสังกัดกระทรวงสาธารณสุข. ว. วิชาการสาธารณสุข 2564;30(2):320-333.
รุ่งทิวา พิมพ์สักกะ. การจัดการทางการพยาบาลในช่วงวิกฤตการระบาดใหญ่ทั่วโลกของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. ว. พยาบาลไทย 2564;70(3):64-71.
Kim EY, & Chang SO. Exploring nurse perceptions and experiences of resilience: a meta-synthesis study. BMC nursing 2022;21(1):26.
Sierra-García E, Sosa-Palanca EM, Saus-Ortega C, Ruiz-Hontangas A, Juárez-Vela R & Gea-Caballero V. Modulating elements of nurse resilience in population care during the COVID-19 pandemic. International Journal of Environmental Research and Public Health 2022;19(8):4452.
ณัฎฐ์ธนัน สังข์ประไพ. ประสบการณ์การเป็นพยาบาลวิชาชีพที่ดูแลผู้ป่วยโควิด 19 โรงพยาบาลบ้านแพรก. ว. สุขภาพและสิ่งแวดล้อมศึกษา 2566;8(1):118-131.
Malawat KY, Hariyati RTS, & Sari KM. Nursing managers' strategies for reducing interpersonal and interprofessional conflicts in the Covid-19 Pandemic. International Journal of Nursing and Health Services (IJNHS) 2020;3(6):716-721.
พัชรินทร์ นาคะอินทร์. ผลการใช้แนวปฏิบัติการพยาบาลผู้ป่วยติดเชื้อโควิด-19 แผนกอุบัติเหตุและฉุกเฉิน โรงพยาบาลสกลนคร. ว. โรงพยาบาลสกลนคร 2565;25(3):99-109.
ฐิตารีย์ ภูฆัง, นิตยา เพ็ญศิรินภา, และพรทิพย์ กีระพงษ์. บรรยากาศองค์การความเหนื่อยล้าและการ คงอยู่ของพยาบาลวิชาชีพในเครือโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่งในกรุงเทพมหานคร.ว. วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี สุพรรณบุรี 2565;5(2):79-91.
Chu E, Lee KM, Stotts R, Benjenk I, Ho G, Yamane D, et al. Hospital-based health care worker perceptions of personal risk related to COVID-19. The Journal of the American Board of Family Medicine 2021;34(Supplement):103-112.
อุไรวรรณ บุญส่ง,ปราโมทย์ ทองสุขและประภาพร ชูกำเนิด. การจัดการภาวะวิกฤติในสถานการณ์การแพร่ระบาดโรคติดเชื้อโควิด 19 ของผู้บริหารการพยาบาลระดับต้น โรงพยาบาลชุมชน 5 จังหวัดชายแดนใต้. ว. สุขภาพและการศึกษาพยาบาล 2564;27(2):137-149.
มณฑนรรห์ ดิษฐสุวรรณ. ประสบการณ์ของผู้บริหารทางการพยาบาลในการบริหารจัดการพยาบาลผู้ป่วยโควิด19. [ปริญญานิพนธ์ ปริญญาพยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต]. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย 2564.
มารยาท รัตนประทีป และวันดี ยิ้มย่อง.การบริหารจัดการระบบบริการพยาบาลในโรงพยาบาลสนามโรงพยาบาลพระนารายณ์มหาราชจังหวัดลพบุรี. ว. อนามัยสิ่งแวดล้อมและสุขภาพชุมชน 2567;9(1):813-823.
บุษริน สว่างเพชร, ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ และวันวิสาข์ ศรีสุเมธชัย. ภาวะผู้นํากับผลการปฏิบัติงานของพยาบาล ในโรงพยาบาลระดับตติยภูมิแห่งหนึ่ง ในจังหวัดนนทบุรี ระหว่างการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019. ว. กฎหมายและนโยบายสาธารณสุข 2566;9(3):388-400.
ศิริวรรณ ชูกำเนิด และคณะ. การพัฒนาสมรรถนะที่จำเป็นของพยาบาลในภาวะที่มีการระบาดของ COVID-19: กรณีศึกษา จังหวัดสงขลา. ว. วิจัยระบบสาธารณสุข 2566;17(3):510-530.
ทิพวรรณ ตั้งวงศ์กิจ, สุวัฒนา เกิดม่วง,มณฑาทิพย์ ไชยศักดิ์, นิจวรรณ วีรวัฒโนดม, และศศิมา พึ่งโพธิ์ทอง. ผลของโปรแกรมการพัฒนาการนิเทศการพยาบาลแบบมีส่วนร่วมต่อคุณภาพการนิเทศ งานของหัวหน้าหอผู้ป่วย โรงพยาบาลทั่วไป จังหวัดชัยนาท. ว. พยาบาลกระทรวงสาธารณสุข 2563;30(2):190-202.
ฐิรพร อัศววิศรุต, เยาวลักษณ์ เมณฑกานุวงษ์, กลอยใจ แสนวงษ์ และนิภา พรลครวงศ์. Head Active Model ต่อการพัฒนาสมรรถนะและทักษะผู้นำทางการพยาบาลในกลุ่มรองหัวหน้าหอผู้ป่วยและพยาบาลอาวุโสในโรงพยาบาล ยโสธร. ยโสธรเวชสาร 2565;24(1):27-34.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
บทความที่ตีพิมพ์ถือว่าเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารโรงพยาบาลสกลนคร การคัดลอกเพื่อพัฒนาเชิงวิชาการต้องได้รับการอ้างอิงอย่างถูกต้อง
