การสอบสวนผู้ป่วยยืนยันโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) รายแรกของ จังหวัดนครศรีธรรมราช เดือนมีนาคม 2563 : การใช้แนวทางสหวิชาชีพ

บทคัดย่อ

ความเป็นมา: โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (โรคโควิด 19) เป็นโรคติดต่ออุบัติใหม่ เกิดจากเชื้อไวรัส SARS-CoV-2 ระบาดใหญ่ตั้งแต่เดือนมีนาคม 2563 สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดนครศรีธรรมราชได้รับแจ้งเมื่อวันที่ 3 มีนาคม 2563 ว่าพบผู้ป่วยเข้าข่ายโรคโควิด 19 จำนวน 1 ราย เข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช ทีมปฏิบัติการสอบสวนควบคุมโรคจึงสอบสวนโรคระหว่างวันที่ 3–16 มีนาคม 2563 เพื่อยืนยันการวินิจฉัยและการระบาด พรรณนาคุณลักษณะทางระบาดวิทยา ระบุแหล่งที่มาและวิธีการถ่ายทอดโรค รวมถึงกำหนดมาตรการป้องกันและควบคุมโรค
วิธีการศึกษา: ศึกษาระบาดวิทยาเชิงพรรณนา โดยการทบทวน เวชระเบียนและสัมภาษณ์ผู้ป่วยและผู้เกี่ยวข้อง ติดตามผู้สัมผัสใกล้ชิด และค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติม โดยใช้นิยามผู้ป่วยและผู้สัมผัสของกรมควบคุมโรค ฉบับวันที่ 3 มีนาคม 2563 ได้เก็บตัวอย่าง ระบบทางเดินหายใจส่วนบนในผู้ป่วยเข้าเกณฑ์สอบสวนโรคและผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงสูงทุกราย เพื่อส่งตรวจหาสารพันธุกรรมของไวรัส SARS-CoV-2 ด้วยวิธี Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction และได้ทำการสำรวจสิ่งแวดล้อมในบ้านและสถานที่ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้อง
ผลการศึกษา: พบผู้ป่วยยืนยันโรคโควิด 19 จำนวน 1 ราย เป็นเพศชาย อายุ 21 ปี สัญชาติไทย นับถือศาสนาอิสลาม อาชีพนักศึกษา เริ่มป่วยวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 2563 ขณะป่วยอยู่ที่อำเภอท่าศาลา จังหวัดนครศรีธรรมราช ผู้ป่วยเพิ่งเดินทางกลับจากประเทศสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีรายงานการระบาดอย่างต่อเนื่อง และมีนักเรียนในโรงเรียนเดียวกันเป็นผู้ป่วยยืนยัน นักเรียนในโรงเรียนมักจะมีการสัมผัสกับผู้อื่นโดยตรงจากการทักทายด้วยการสัมผัสมือแล้วนำมาแตะใบหน้า (การทำสลาม) พบผู้ป่วยเข้าเกณฑ์สอบสวนโรคในกลุ่มผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงต่ำจำนวน 2 ราย และผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงสูงจำนวน 153 ราย ทั้งนี้ ตรวจไม่พบเชื้อในผู้ป่วยเข้าเกณฑ์สอบสวนโรคทั้งสองรายและ ผู้สัมผัสใกล้ชิดเสี่ยงสูงทุกราย นอกจากนี้พบว่าสถานที่ที่ผู้ป่วยเดินทางไปส่วนใหญ่เป็นสถานที่เปิดโล่ง
สรุปและวิจารณ์: ผู้ป่วยยืนยันโรคโควิด 19 รายแรกของจังหวัดนครศรีธรรมราชนี้ เป็นนักศึกษาชาวไทย-มุสลิมที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากประเทศสาธารณรัฐอิสลามอิหร่าน ซึ่งเป็นพื้นที่ที่มีการระบาดของโรคอย่างต่อเนื่อง โดยน่าจะติดเชื้อมาจากประเทศต้นทาง การถ่ายทอดโรคอาจเกิดจากการทักทายโดยการทำสลาม จากการใช้แนวทางสหวิชาชีพในการสอบสวนควบคุมโรค ไม่พบผู้ติดเชื้อเพิ่มเติม อาจเป็นผลจากผู้ป่วยมีการป้องกันตนเองระหว่างการเดินทาง ได้เข้ารับการรักษาและการแยกกักตัวอย่างรวดเร็ว สถานที่ที่ผู้ป่วยเดินทางไปส่วนใหญ่เป็นสถานที่เปิดโล่ง รวมทั้งการค้นหาผู้สัมผัสใกล้ชิดได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างไรก็ตามประเทศไทยควรเพิ่มความเข้มข้นของมาตรการเฝ้าระวังโรคจากผู้ที่เดินทางจากต่างประเทศ