การสอบสวนการระบาดของทารกแรกเกิดติดเชื้อไวรัสซิกาในหลายอำเภอของจังหวัดสระบุรี กันยายน–ธันวาคม 2566
DOI:
https://doi.org/10.59096/wesr.v55i10.1339คำสำคัญ:
ซิกา, ทารกศีรษะเล็ก, ระบาด, ระบบเฝ้าระวัง, สระบุรีบทคัดย่อ
บทนำ : เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม 2566 กองระบาดวิทยาได้รับแจ้งจากสำนักงานป้องกันควบคุมโรคที่ 4 จังหวัดสระบุรี พบผู้ป่วยติดเชื้อไวรัสซิกาแรกเกิด 5 รายในจังหวัดสระบุรี จึงดำเนินการสอบสวนโรคโดยมีวัตถุประสงค์เพื่อยืนยันการระบาดโรคติดเชื้อไวรัสซิกา พรรณนาลักษณะทางระบาดวิทยา ศึกษาระบบเฝ้าระวังโรคติดเชื้อไวรัสซิกาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่งในจังหวัดสระบุรีและให้คำแนะนำในการป้องกันควบคุมโรค
วิธีการศึกษา : ในจังหวัดสระบุรีเพื่อระบุพื้นที่สงสัยการระบาดโรคติดเชื้อไวรัสซิกาและค้นหาผู้ป่วยเพิ่มเติม ผู้ป่วยสงสัย คือ ผู้ป่วยในจังหวัดสระบุรีที่มีอาการอย่างหนึ่งต่อไปนี้ 1. ผื่นร่วมกับ ไข้ หรือปวดศีรษะ หรือปวดข้อ หรือตาแดง 2. ทารกศีรษะเล็ก 3. ผู้ป่วยกิลแลง–บาร์เร ช่วงระหว่างวันที่ 1 กันยายน–10 ธันวาคม 2566 ผู้ป่วยยืนยัน คือ ผู้ที่ตรวจพบสารพันธุกรรมไวรัสซิกา สัมภาษณ์ผู้เกี่ยวข้องกับระบบเฝ้าระวัง ส่งตรวจหาสารพันธุกรรมไวรัสซิกาในผู้ป่วยสงสัยและหญิงตั้งครรภ์ สำรวจลูกน้ำยุงลายและส่งยุงลายตรวจหาสารพันธุกรรมไวรัสซิกา เด็งกี และชิคุนกุนยา ในอำเภอที่พบผู้ป่วยยืนยัน
ผลการศึกษา : ทบทวนพบกลุ่มก้อนของผู้ป่วยไข้ออกผื่นมากกว่าปกติและระบุพื้นที่สงสัยการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสซิกาได้ 5 หมู่บ้านกระจายใน 4 อำเภอ การสอบสวนโรคพบผู้ป่วยยืนยันโรคติดเชื้อไวรัสซิกา 31 ราย เป็นทารกแรกเกิด 5 ราย (ร้อยละ 16) ผู้ป่วยทั่วไป 26 ราย (ร้อยละ 84) ค่ามัธยฐานของอายุ 26 ปี (Q1, Q3 : 9.5, 35.5) อัตราส่วนเพสหญิงต่อเพศชาย เท่ากับ 1 : 2.4 ไม่พบผู้ป่วยอาการรุนแรง ผู้ป่วยกระจายใน 7 อำเภอของสระบุรี พบภาวะทารกศีรษะเล็กร้อยละ 60 ตรวจสารพันธุกรรมพบเป็นสายพันธุ์ Asian ไม่พบหญิงตั้งครรภ์ติดเชื้อในหมู่บ้านที่มีผู้ป่วยยืนยัน มัธยฐานค่า HI, CI ร้อยละ 10 และ 4 ระบบเฝ้าระวังโรคติดเชื้อไวรัสซิกาไม่สามารถตรวจจับการระบาดได้เนื่องจากไม่ได้คำนึงถึงโรคติดเชื้อไวรัสซิกาในผู้ป่วยกลุ่มไข้ผื่นการส่งตรวจยืนยันไม่สามารถทำได้ภายในจังหวัดและรหัส ICD-10 ที่ใช้ในการวินิจฉัยไม่ตรงกับที่ใช้ในการเฝ้าระวังโรค
อภิปรายและขอเสนอแนะ : มีการระบาดโรคติดเชื้อไวรัสซิกาในจังหวัดสระบุรีที่ตรวจจับไม่ได้ก่อนหน้านี้ พื้นที่ส่วนใหญ่มีดัชนีลูกน้ำยุงลายสูง การเพิ่มความตระหนักในการวินิจฉัย ศักยภาพห้องปฏิบัติการในการตรวจยืนยันและการปรับรหัส ICD–10 ของระบบเฝ้าระวังให้ครอบคลุมรหัสที่ใช้ในระบบบริการ จะช่วยเพิ่มประสิทธิภาพระบบเฝ้าระวังได้
References
Russell K, Hills SL, Oster AM, Porse CC, Danyluk G, Cone M, et al. Male-to-Female Sexual Transmission of Zika Virus–United States, January–April 2016. Clin Infect Dis. 2017;64(2):211–3.
Deckard DT, Chung WM, Brooks JT, Smith JC, Woldai S, Hennessey M, et al. Male–to–Male Sexual Transmission of Zika Virus––Texas, January 2016. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2016;65(14):372–4.
Duffy MR, Chen TH, Hancock WT, Powers AM, Kool JL, Lanciotti RS, et al. Zika virus outbreak on Yap Island, Federated States of Micronesia. N Engl J Med. 2009;360(24):2536–43.
Musso D, Gubler DJ. Zika Virus. Clin Microbiol Rev. 2016;29(3):487–524.
Brasil P, Pereira JP Jr, Moreira ME, Ribeiro Nogueira RM, Damasceno L, Wakimoto M, et al. Zika Virus Infection in Pregnant Women in Rio de Janeiro. N Engl J Med. 2016;375(24):2321–34.
Shapiro-Mendoza CK, Rice ME, Galang RR, Fulton AC, VanMaldeghem K, Prado MV, et al. Pregnancy Outcomes After Maternal Zika Virus Infection During Pregnancy–U.S. Territories, January 1, 2016–April 25, 2017. MMWR Morb Mortal Wkly Rep. 2017;66(23):615–21.
Dos Santos T, Rodriguez A, Almiron M, Sanhueza A, Ramon P, de Oliveira WK, et al. Zika Virus and the Guillain–Barré Syndrome — Case Series from Seven Countries. N Engl J Med. 2016;375(16):1598–601.
Styczynski AR, Malta JMAS, Krow-Lucal ER, Percio J, Nóbrega ME, Vargas A, et al. Increased rates of Guillain–Barré syndrome associated with Zika virus outbreak in the Salvador metropolitan area, Brazil. PLoSNegl Trop Dis.2017;11(8):e0005869.
Cordeiro MT. Laboratory diagnosis of Zika virus. Top Magn Reson Imaging. 2019 Feb;28(1):15-17. doi: 10.1097/RMR.0000000000000190. Erratum in: Top Magn Reson Imaging. 2019 Apr;28(2):97. doi: 10.1097/RMR.0000000000000203. Title corrected. PMID: 30817675.
Heymann DL, Hodgson A, Sall AA, Freedman DO, Staples JE, Althabe F, et al. Zika virus and microcephaly: why is this situation a PHEIC? Lancet. 2016;387(10020):719–21.
World Health Organization, Regional Office for the Eastern Mediterranean. Establishing syndromic surveillance and event–based surveillance systems for Zika, dengue and other arboviral diseases. Cairo: WHO Regional Office for the Eastern Mediterranean; 2020.
Jitpeera C. Zika. In: Yingyong T, editor. Annual Epidemiological Surveillance Report 2021. Nonthaburi: Division of epidemiology, Department of disease control; 2023. pp.49–51. (in Thai)
Buathong R, Hermann L, Thaisomboonsuk B, Rutvisuttinunt W, Klungthong C, Chinnawirotpisan P, et al. Detection of Zika Virus Infection in Thailand, 2012–2014. Am J Trop Med Hyg. 2015;93(2):380–3.
Division of Epidemiology, Department of Disease Control, Thailand. National Disease Surveillance (Report 506) [Internet]. 2023 [cited 2023 Mar 20]. Available from: http://doe.moph.go.th/surdata/disease.php?dcontent=old&ds=87
Santiago GA, Vázquez J, Courtney S, Matias KY, Anderson LE, Colon C, et al. Performance of the Trioplex real–time RT–PCR assay for detection of Zika, dengue, and chikungunya viruses. Nat Commun. 2018;9(1391):1–10.
Marbán–Castro E, Goncé A, Fumadó V, Romero–Acevedo L, Bardají A. Zika virus infection in pregnant women and their children: A review. Eur J ObstetGynecolReprod Biol. 2021;265:162–8.
Pardy RD, Rajah MM, Condotta SA, Taylor NG, Sagan SM, Richer MJ. Analysis of the T Cell Response to Zika Virus and Identification of a Novel CD8+ T Cell Epitope in Immunocompetent Mice. PLoSPathog. 2017;13(2): e1006184.
Ngono AE, Shresta S. Immune Response to Dengue and Zika. Annu Rev Immunol. 2018;36: 279–308.
Chanama S, Wongjaroen P, Naemkhunthot S, Meephaendee L, Posanacharoen A, Tanthong P, et al. Epidemiology of Zika Virus Disease in Thailand, during 2016–2020. Bulletin of the department of medical sciences. 2021;63(3):607–17. (in Thai)
Pratoomsri N. The Zika virus Outbreak in Health region 4, Thailand, September–December 2016. Journal of Medical and Public Health Region 4. 2017;7(1):27–31. (in Thai)
Cooper HJ, Iwamoto M, Lash M, Conners EE, Paladini M, Slavinski S, et al. Maternal Zika Virus Infection: Association with Small-for-Gestational-Age Neonates and Preterm Birth. Obstet Gynecol. 2019;134(6):1197–204.
Adachi K, Romero T, Nielsen–Saines K, Pone S, Aibe M, Barroso de Aguiar E, et al. Early Clinical Infancy Outcomes for Microcephaly and/or Small for Gestational Age Zika-Exposed Infants. Clin Infect Dis. 2020;70(12):2663–72.
da Conceição PJP, de Carvalho LR, de Godoy BLV, Nogueira ML, Terzian ACB, de Godoy MF, et al. Detection of DENV-2 and ZIKV coinfection in southeastern Brazil by serum and urine testing. Med Microbiol Immunol. 2023;212(3):193–201.
Oliveira JV, Carvalho TCX, Giovanetti M, de Jesus JG, Santos CS, Pessoa LB, et al. Neonatal surveillance for congenital Zika infection during the 2016 microcephaly outbreak in Salvador, Brazil: Zika virus detection in asymptomatic newborns. Int J Gynaecol Obstet. 2020;148(S2):9–14.
WHO S. Comprehensive guidelines for prevention and control of dengue and dengue haemorrhagic fever. India: WHO SEARO. 2011.
Mungkhamanee S, Siramaneerat I. Level of knowledge, awareness level and the level of practice to prevent and control the epidemic of Zika disease in pregnant women in Ratchaburi. Academic journal of community public health. 2022; 8(2): 134–43. (in Thai)
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 รายงานการเฝ้าระวังทางระบาดวิทยาประจำสัปดาห์
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
1. เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงพิมพ์กับ WESR ถือเป็นข้อคิดเห็น และความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรงซึ่งกองบรรณาธิการวารสารไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
2. บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ใน WESR ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารวิชาการ หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่ง ส่วนใดไปเผยแพร่ กรุณาอ้างอิงบทความนั้น ๆ
